این نوع از پدر و مادرها، کودکان خود را در مسائل تحصیلی هدایت میکنند، آنها را تشویق میکنند و در صورت ضعف فرزند، با تقویت درسی، وی را راهنمایی نموده و به طور کلی در رفع مشکلات تحصیلی به آنان کمک مینمایند. بچهها را در تصمیم گیریها دخالت داده، در صورت اقدام پژوهی افت تحصیلی کودک، با تشویق و کمک بیشتر، وی را به فعالیت بیشتر وا میدارند. روش تحلیل مسائل و جوانب مختلف موضوعات را به کودکان خود آموزش میدهند، کودکان خود را با مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی آشنا میسازند.
والدین
2-والدین قدرت مدار:
این نوع والدین، به فرزندان خود سخت گیری مینمایند، اجازه سؤال و کنجکاوی به فرزندان نمیدهند، در صورت افت تحصیلی آنها را به شدت تنبیه میکنند، خودشان نیز به شدت ناراحت شده و در نتیجه سخت گیریهایشان را بیشتر میسازند. با نوجوان خود ارتباط برقرار نمیکنند، او را در تصمیم گیریها دخالت نمیدهند و انعطاف پذیری کمی دارند.
3-والدین آسان گیر:
این والدین به تکالیف کودکشان اهمیت نمیدهند، وی را آزاد گذاشته تا به میل خود تکالیفش را انجام دهد. هیچ نظم و انضباطی در این خانوادهها برای هیچ کاری وجود ندارد. نظارت چندانی بر تکالیف درسی فرزندانشان ندارند، چنانچه دعوت به انجمن اولیاء مدرسه شوند، اصلاً شرکت اقدام پژوهی نمیکنند. در واقع این والدین در مسائل تحصیلی فرزندان به دو صورت شرکت میکنند:
یا کاملاً آنان را آزاد میگذارند
یا مسئولیت کارها را به عهده آن ها میگذارند.
درنهایت، رفتار والدین در پیشرفت تحصیلی کودکان تأثیر بسزایی دارد. از آنجا که نوجوانی دوره انتقال و یادگیری است، والدین میبایستی به مسائل تحصیلی فرزندانشان توجه کافی را مبذول داشته و با او برخوردهای مثبت و توأم با پاداش و تقویت داشته باشند. معلمین نیز میبایستی انعطاف پذیر بوده، رفتارهای خشن و تندی با آنها نداشته باشند، تا در صورت افت تحصیلی نوجوان بتوانند جبران کرده، به عوامل آن توجه کنند و آنها را رفع نموده و بتوانند بر مشکلات غلبه نمایند.
توصیف وضع موجود
اينجانب ........... آموزگار پایه .........آموزشگاه ............... شهرستان ............ می باشم بنده دارای ............ سال سابقه در آموزش و پرورش می باشم . از ابتدای سال تحصیلی در موارد متعدد متوجه شدم که آزمون های بسیاری که به عمل می آوردم و روش تدریس های متعدد و فعال که به کار می گرفتم تعدادی از دانش آموزانم شدیداً دچار افت تحصیلی در بازپس دادن دروس هستند.این دانش آموزان حتی سرکلاس هنگام تدریس یا حل کردن تمرینات علاقه ای از خود نشان نمی دادند و من نیز مجبور به استفاده از راه حل های موقت جهت جلب توجه آنها نسبت به درس بودم . هر بار پس از بازپس دادن دروس واقعاً نگران می شدم و به این فکر می کردم که چرا اینگونه است ؟ و چگونه می توانم این وضعیت نامطلوب را تغییر دهم . و اضطراب دانش آموزانم را نسبت به ارزشیابی های آزمون کم کنم؟
برای یادگیری بهتر گاهی امتحانات شفاهی برگزار می کردم و ابتدا افراد داوطلب را برای پاسخ دهی می آوردم ، سپس با هر گروه یکی ، دو نفر از شاگردان ضعیفم را نیز صدا می زدم اما باز می دیدم که در بازپس دادن دروس نتیجه ی آن چنان مطلوب حاصل نمی شود .
بعد از بازپس دادن دروس از دانش آموزان می خواستم که به عنوان تکلیف شب جواب سؤالاتی را که پای تخته نوشته می شد پیدا کنند و بیاورند ، باز هم این چند نفر تلاش برای پیدا کردن جوابهای صحیح نمی کردند .
یا اینکه کلاس را به گروه هایی 3 نفره تقسیم بندی کرده بودم آنها در گروه کاری انجام نمی دادند و کارهای خارج از کلاس را انجام نمی دادند و همیشه داد سر گروه را در آورده بودند .
در مصاحبه هایی که با خود دانش آموزان داشتم آنها اظهار می کردند که قبل از امتحانات درس می خوانند ولی فراموش می کنند . اقدام پژوهی آنها می گفتند از کم نره گرفتم می ترسیم چون والدین ما در صورتی که نمره کم بگیریم ما را تنبیه می کنند در صحبت با والدین آنها متوجه شدم که آنها نیز از نحوه ی درس خواندن و انجام تکالیف فرزندشان و وضعیت درسی امتحانی آنان ناراضی بودند و بیان می کردند که فرزند من باید بیشترین نمره را بگیرد. آنها این اضطراب را به فرزندانشان منتقل می کردند. مسئله را که با تعدادی از آموزگاران در میان گذاشتم آنان نیز عقیده داشتند که دانش آموزان به دلیل مشکلات و استرس هایی که خانواده هایشان به آنها وارد می کنند قدرت تمرکز در کلاس را ندارند .
برچسبها: اقدام پژوهی, تحصیلی, دانش آموزان, تکالیف گزارش تخصصی معلم فارسی دیکته نوشتن دانش آموزان...
ما را در سایت گزارش تخصصی معلم فارسی دیکته نوشتن دانش آموزان دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : kolbearamesh94 بازدید : 42 تاريخ : چهارشنبه 6 دی 1396 ساعت: 13:55