اقدام پژوهی دبیر ابتدایی کاهش استرس دانش آموزان در بازپس دادن دروس

مقدمه

یقیناً جمله ی شریفه ی قرآنی  ((تعاونوا علی البر و التقوی ))¹ گوش آشنای هرآشنای  تعلیم و تربیت   است و مفهوم و مضمون آن بر همکاری در کارهای خیر ونیکوکاری تاکید دارد و از آنجائیکه در خیر بودن تعلیم وتربیت شکی نیست پس به طور یقین مشارکت همه­ی زیر مجموعه­های یک جامعه­ی خواهان پیشرفت و توسعه، درتعلیم و تربیت فرزندان آن جامعه ضروری و امری بدیهی است و  نیل و دستیابی سیستم ها و افراد یک جامعه  به سعادت دنیوی و اخروی میسور و ممکن نیست مگر با توجه ، عنایت و مشارکت ویژه و همگانی به تعلیم و تربیت فرزندان آن جامعه(حیدری کیا،1387).

در جهان امروز مشارکت و آموزش از پایه های بنیادین توسعه هستند با توجه به این که آموزش و پرورش نتیجه فعالیتهای سه نهاد عمده خانه، مدرسه و جامعه است. همکاری این سه نهاد در امور آموزش و پرورش بیش از پیش ضرورت دارد(قاسمی پویا،1380، 85).

 در این میان همکاری اولیا در امور تحصیلی فرزندانشان با مدرسه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.البته هرگاه صحبت از تعلیم وتربیت به میان می آید اغلب مردم آموزش و پرورش را در نظر می گیرند و بار سنگین تعلیم وتربیت را به دوش مدرسه می گذارند.بعضی از خانواده­ها تصور می­کنند که فقط مدرسه مسئول تعلیم و تربیت فرزندانشان است و همه­ی مشکلات باید در آنجا حل شود آنها از آموزش و پرورش انتظار دارند فرزندانشان را به بهترین وجه ممکن برای داشتن یک زندگی سالم و به دور از هر نوع آشفتگی تربیت نموده و مهارت های لازم این زندگی مورد انتظار آنها را به فرزندانشان آموزش دهد.

کار این دو گروه ( اولیا و مربیان) آنقدر به هم مرتبط است که اگر یکی قصور کند تلاش دیگری خنثی می شود. بنابر این هر پدر ومادری که فرزند خود را به یک واحد آموزشی می سپارند به عنوان عضوی از آن واحد آموزشی در آمده و باید خود را موظف به همکاری  وهمفکری با افرادی که در آموزش  وپرورش فرزندانشان سهم دارند، بدانند. (حیدری کیا،1387)

در سایه­ تداوم ارتباط والدین و مربیان است که رفتار­های نابهنجار و وضعیت­های نامطلوب آموزشی دانش­آموزان بهبود خواهد یافت و محیط آموزشی،محیطی امن و همراه با همدلی و همکاری خواهد بود.(امیراحمدی آهنگ،1388،ص79)

  بیان مسئله

عدم آگاهی اولیاء از حقوق خود در قبال مدرسه ، ترس از درخواست کمک مالی مدرسه ، آگاه نبودن از نقش و تأثیر مشارکت در پیشرفت امور مدرسه و از همه مهمتر کم توجّهی مسؤلان مدارس و ادارات آموزش و پرورش نسبت به عقاید و نظرات اولیاء از جمله علل عدم مشارکت آن ها محسوب می شود .

لازم است سیاست ها و برنامه های تربیتی و آموزشی کشور با نگاهی واقع بینانه به آسیب های مختلفی که هم اینک خانواده ها در سطح کشور درگیر آن هستند اعمّ از مباحث اقتصادی،  اجتماعی ، فرهنگی و ... در جهت فرهنگ سازی و نهادینه کردن فرهنگ مشارکت اولیاء در امور مدرسه جهت گیری نماید تا پدران و مادران با علاقه و رغبت بیشتر در امور مدرسه فرزند شان شرکت نمایند و باور کنند به همان میزان که در جهت آرامش و آسایش فرزندان خود در خانه تلاش می کنند باید به همان اندازه با حسّاسیّت بیشتر در پی رشد و بالندگی مدرسة آنان باشند . اقدام پژوهی مدارس نیز به جای گزارش عملکرد پیشرفت تحصیلی به اولیاء درجلسات حضوری ، زمینة مشارکت آنان را در تصمیم گیری ها فراهم نمایند .

توانایی مدیران مدارس و روش ها و شیوه های آنان بیشترین تأثیر در جلب اولیای دانش آموزان دارند . شناسایی خلّاقیّت ها و ابتکارات مدیران ، لازمة پیشرفت در این زمینه است، البتّه در کنار آن باید راهکارهایی اندیشیده شود تا ادارات آموزش و پرورش در این رابطه دست مدیران را باز گذاشته و آن ها را محدود به قانون و مقرّرات خشک و بخشنامة ی ادار ی ننمایند ، زیرا روابط بخشنامه ای تاکنون بین مدیران و اولیاء پاسخگوی نیاز جامعه نبوده است .به هر حال مشارکت واقعی ، لازمة پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است ولی واقعیّت هایی در نظام آموزشی ما وجود دارد که قابل تأمّل است .

از یک سو تحصیلات در مدارس دولتی بنا به قانون باید رایگان باشد و از سوی دیگر آموزش وپرورش هزینه اداره ی مدارس در قالب سرانه آموزشی را به مدارس پرداخت نمی کند و این در حالی است که به هنگام ثبت نام در رسانه ملّی به مردم توصیه می شود اقدام پژوهی که هیچ هزینه ای پرداخت نکنند و به مدیران نیز بخشنامه می شود که هزینه ای دریافت نکنند،امّا آیا مدرسه بدون هیچ هزینه ای می تواند به حیات آموزشی و پرورشی خود ادامه دهد . آیا مدارس مصرف آب و برق و کاغذ و تعمیرات ساختمان و دستگاه های موجود ندارند .

افت تحصیلی علل متفاوت بسیاری دارد و اما در این میان والدین نقش مهمی در رهنمود دانش آموز ایفا می‌کنند.

گسیختگی محیط خانواده 

عدم اعتماد به نفس نوجوان 

عوامل فرهنگی – خانوادگی 

عدم ارتباط بین والدین و اولیای مدرسه

تمام این موارد از علل افت تحصیلی دردانش آموزان است. همان طور که متوجه شدید محیط خانه و مدرسه، علاقه و رغبت، همسالان و گاهی بی اعتمادی‌ها می‌توانند موجد افت تحصیلی گردند. افت تحصیلی چنانچه ادامه یابد به بزهکاری و انحرافات کشیده می‌شود و در نتیجه ترک تحصیل به وجود می‌آید.

نحوه برخورد والدین نقش مهمی در پیشرفت و یا افت تحصیلی کودکان ایفا می‌کند. بر اساس تحقیقات انجام گرفته ویژگی‌های والدین و محیط خانوادگی، همبستگی بالایی، با پیشرفت تحصیلی فرزندان دارد.

بر اساس نتایج این تحقیقات، والدین به سه دسته تقسیم می‌شوند :

1- والدین هدایت کننده

2- والدین قدرت مدار

3- والدین آسان گیر

1-والدین هدایت کننده:

برچسب‌ها: اقدام پژوهی, مدارس, دانش آموزان, آموزش و پرورش گزارش تخصصی معلم فارسی دیکته نوشتن دانش آموزان...